Het is alweer een hele tijd geleden, dat we iets hebben geschreven. Het is dus hoog tijd hier verandering in te brengen. Om anderhalve week helemaal te beschrijven is wat lastig, dus ik hou het bij de vele hoogtepunten en een klein aantal dieptepunten.

Het grootste hoogtepunt is dat Lisa zich afgelopen vrijdag bij ons gekomen is. Dat is heel gezellig. Ze heeft een prima reis gehad, ook al was het nogal vermoeiend. Lisa komt mooie tekeningen maken op de pas geschilderde muren van de school.

Hoogtepunten;

* een letterlijk hoogtepunt was de beklimming van Nkhoma mountain. Dit is de 2e hoogste berg van Malawi. Het was een zeer pittige klim, maar het uitzicht heeft alles goed gemaakt.

* De school staat helemaal in de verf! De mannen hebben flink doorgewerkt. De naam van de school is er door een schilder opnieuw opgeschilderd. Ben en Wouter zijn nu bezig met het ophangen van de schoolborden en van deuren in de lokalen. Verder was de poort van de school kapot en wordt ook gerepareerd. De school is ommuurt, maar de muur staat niet meer overal recht overeind. Er is een metselaar ingeschakeld, ondertussen is de muur ook weer klaar. Deze ochtend kwam er wel een dieptepunt om de hoek kijken. De mannen hebben allerlei spijkers verwijderd. Deze spijkers heeft Wouter recht gehamerd, zodat ze klaar waren voor hergebruik. Helaas waren deze spijkers vanmorgen verdwenen. Ook de nieuwe paal van de poort is er uitgereden door de vrachtwagen die de stenen kwam brengen voor de muur. Dat is dus flink balen. Gelukkig lagen er nog wat kromme spijkers die rechtgeslagen konden worden. Naar de poort moet nog gekeken worden. Lisa heeft vandaag een citytour gehad en gaat morgen aan de slag met de tekeningen op de muren.

* Jasper en ik gaan regelmatig mee op outreach. Deze outreaches zijn op maandagmiddag en woensdagmiddag en op dinsdag en donderdag de hele dag. Dit houdt in dat w, meestal met een therapeut en een teacher, op stap gaan naar een wijk net buiten Lilongwe. Op deze verschillende locaties komen kinderen met een beperking die niet naar de locatie in de stad kunnen komen. Wanneer blijkt dat de ouders (moeders) regelmatig met de kinderen komen, wordt er een sponsor gezocht. Deze betaalt het vervoer voor de kinderen en de moeders, zodat ze vaker de kliniek kunnen bezoeken. De eerste keren zijn we samen met dezelfde outreach meegegaan. Nu gaan we steeds ieder naar een andere locatie. De reizen er naartoe zijn iedere keer een hele belevenis. Er zijn verschillende mogelijkheden om op die locaties te komen. Het kan zijn dat je gewoon met een minibus er naar toe kan. Op zich ook al een belevenis, omdat er altijd wel iets gebeurt. Er kunnen veel mensen in. Het record staat momenteel op 23. De chauffeur kan onverwacht besluiten een andere route te gaan rijden of je gewoonweg uit de bus zetten. Het kan zijn dat je met een taxi gaat. Vaak een gewone personenwagen. Hier kunnen met gemak 8 tot 12 mensen in. Daarnaast kan het zijn dat de taxi in een dermate staat is, dat hij in Nederland 10 jaar terug al afgekeurd zou zijn. Jasper heeft tijdens een outreach achter in een laadbak van een pickup gezeten. Afgelopen donderdag is hij een hele dag mee op outreach geweest. Op deze dag heeft hij 2 locaties bezocht. Het vervoersmiddel was een fietstaxi. De weg naar het eerste project was bergop en met tegenwind. Daarbij is Jasper niet 1 van de kleinsten, dus arme man die hem de hele dag achterop zijn fiets moest nemen. Behoorlijk avontuurlijk allemaal. Op de locaties aangekomen, is het altijd afwachten hoeveel kinderen er komen. Dit is iedere keer weer anders.

* Bezoek aan de stoffenmarkt. Dit heeft Lisa vandaag ook gedaan en haar eerste lap gekocht. Het zijn een aantal nauwe straatjes waar veel vrouwen stoffen verkopen. Ze noemen dit sitenges. Het zijn veelkleurige stoffen met allerlei prints. Deze sitenges worden overal voor gebruikt. Voornamelijk als omslagrok, zodat de kleding niet vuil wordt en als draagdoek voor kleine kinderen. Daarnaast kunnen ze gebruikt worden als hoofddoek, spuugdoek of slabber, je kunt een kind erin wikkelen en hem zo ophangen aan de weegschaal en je kunt hem gebruiken als luier.

Vorige week heb ik zelf ook sitenges aangeschaft, want op het project zit ik bijna altijd op de grond. De grond is erg stoffig. Daarbij kunnen kinderen kwijlen, spugen en ook plassen. Een sitenge lekt helaas wel door. Je begrijpt dat ik blij en met de sitenge, zodat mijn kleding iets langer schoon blijft.

* Een ander groot hoogtepunt was afgelopen weekend. We hebben een auto gehuurd en zijn naar Liwonde National Parc gereden. Ben heeft gereden, wat nog wel een uitdaging is, omdat in Malawi links wordt gereden. Op zich gaat dat natuurlijk wel aardig, maar wanneer je rechts in de auto zit, wordt de uitdaging nog iets groter.

Onderweg hebben we genoten van het land. Het is vrij droog, maar geweldig om doorheen te rijden. De doorgaande wegen zijn goed te berijden. je rijdt steeds door kleine en grotere dorpjes. Met name bij de grotere dorpen waren er kraampjes langs de weg met onder andere groente en fruit, vlees, kleding en crafts Rond deze kraampjes was het erg druk. In 1 dorp hebben we heel langzaam moeten rijden in verband met die drukte. Wat een kleurrijk geheel vormt dit. In het park hebben daar een bootsafari gedaan. Heel bijzonder! We kwamen veel nijlpaarden tegen, krokodillen, olifanten langs de kant en heel veel vogels. Op de terugtocht hebben we genoten van een geweldige zonsondergang. De volgende dag hebben we een game drive gedaan. Het park was erg mooi, maar helaas hebben we niet echt heel veel dieren gezien. Een beetje een dieptepunt dus. Op de weg terug zijn we langs capemaclear gereden, om Lisa lake malawi te kunnen tonen. Wat een paradijs is dat. Al met al een herlijk weekend waarin we veel indrukken hebben opgedaan.

Een klein dieptepunt tijdens deze reis waren de politie controles. Op zich zijn politiecontroles in Malawi geen bijzonderheid. Regelmatig staan ze midden op de weg en houden auto`s, bussen of tuktuks aan de kant. Dit hoeft geen probleem te zijn, maar wanneer je aan de kant wordt gehaald en je hebt je rijbewijs niet bij je, dan staat je toch een boete te wachten. De boete bedroeg 10.000 kwacha (ong 12 euro). De volgende dag werden we aangehouden omdat er te hard gereden was. Dit kostte ons 5.000 kwacha. Toen Ben zijn rijbewijs moest laten zien, kwam hij er goed vanaf door uit te leggen dat hij daar al een boete voor had gekregen.

Al met al een flink aantal bijzonder hoogtepunten, die we niet snel zullen vergeten. En die dieptepuntjes.......daar komen we wel overheen.